Sabah karanlığında çekmecelerde arayıştayım.
Pasaport, cüzdan, vesikalık fotoğraflar ellerimde.
Valiz kilitleri, bir film parçası hepsinde kararsız izlerin.
Aile albümlerinde gülümsemen, yanında durmuş saatler,
yüzüne vuran bir gölge al baştan seni bana anlatır.
Yazdığın uzun mektupları yine okudum,
Bu satırlar gercekten içten olsaydı
burada yanımda olurdun şimdi;
halbuki ucuz mektup kağıdına yazılmış
sözlerin gibi sen de soldun gittin.
Anlaşılan sabah sabah aradığım
o ilk anlarda arsız ellerinin teri,
açık alınlı herhangi bir yabancı gibi
seninle sabahlara kadar sevişip,
öğlenleri gülümseyerek kahvaltı etmeler.
Ağlamıyorum artik gittiğin gündeki gibi,
her gün 8 bardak su içmiyorum artık,
çünkü içimdekiler iste o sularla aktı gitti.
Emin Sağlamer