Gunes anlimda sicak bir avuc gibi
basimda ruzgar babamin elleri.
Kollarimda insanlar annem gibi
sicakliklari ayni otuz yedi.
Sarilmisim once
akrabaya dosta yabanciya.
Sarilmis sonra salonun halisina
bahcedeki kara agaclara.
Tutunup kalmisim hem gecmisine
hem de curuk seker elmasina.
Yatakta bir put gibi yatmaktayim.
Ne tapilmakta ne tapmaktayim.
Kitapsiz cennetsiz cehennemsiz
kendi tenimde bana gore bir yoldayim.
Kapali gozlerimin uzerinda altin paralar
gelecegin hesabi icin yatirilmis.
Ellerimde gul yapraklari
o dikenli yollarin yaralarini sarmis.
Yuk tasimamiz omuzlarim
Nasirlanmamis ellerim
Yanlis sozlerim
Tuhaf hallerimle
iste ben benim.
Emin Saglamer