Ben daha elli sene yasamadan
yuz ustu dusmenin o utanc dolu kitabini
yirmibes yasinda yazdim.
Leventinden Taksim sokaklarina
bir taksi bile tutamadan,
dolmusa, otobuse binmeden,
yurudum oyle sessiz.
Dolmabahce'den gecerken
agaclar egildi teker teker omuzlarima
sonra Bogaz ruzgari arkamda
gecmisimi gelecegimi sovdu gecti.
Vapurunda kararsiz yolcusu,
Fenerbahce stadinda fanatik taraftari,
muzesinde kendini bilmez turist,
otelinde gozu kapali ihanet ve sonuclari
yollarda ben kirik, ben paramparca.
Taksim meydanindan
cilgin Istiklal caddesine,
kuyrugum tramvaya takilmis
agzimda profiteroller
vura vura ben anlattim derdimi
benden dertli kaldirimlara.
Ellerimde minareler kalem
ceplerimde sokaklar satir satir defter.
Gok yuzunde bugun yine keder,
ve o eski ilk okul deflerlerinde
ben benden de beter.
Emin Saglamer