Bir İstanbul'da Bin Sonbahar

İçim parçalanıyor ayazda
Boğazda dalgalar gibi.

Sonbahar birikiyor dudaklarıma
ağır ve kararlı.

Bir tünele girdim
farlarım, sileceklerim kapalı.

Tekerlekler döne dursun
ben geçmişe dönemiyorum.

Sarmaşık gibi almışsın içimi
senden öncesini hatırlamıyor;

Sensiz bir dünya,
sensiz bir sonbahar düşünemiyorum.

Yapraklar alev aldığında
penceremde o tanıdık rüzgar ıslık çaldığında,
Boğaz yine hırçınlaşıp çocuklaştığında,
kapı başında oturup dönüşünü bekliyorum.
Gelmiyeceğini bile bile.

Emin Sağlamer

Horozlu Sevda

Sen geldin ya içim savruldu tarlalara.
bedenim başak dalgalarına yenik
tenim güneşte nefis bir pestil.

Sen geldin ya şarap oldu her bardak su
hem gecesi hem gündüzü sonsuz
yıldızlar tepemizde İstanbul'u tavaf etti.

Beni hamama atsan
eski bir halı gibi yıkasan
kaynar sularla kese yapsan da
bu arsız istekler yılan gibi kıvrılıp çıkmaz.

Bankaya yatırır gibi yatırdım tüm umutlarımı sana.
Bir iflas daha kaldıramam
ne sigortası, ne dostu bu sefer kurtarır.

Bırak artık annenin tasvip ettiği damat adaylarını da
bizim sokağın başında düşelim kaldırımlara .
Sabah erkenden komşu eş dost uyandıralım
horozsuz İstanbul sabahını salalım kahkahaya.

Emin Sağlamer

Cereyan

Bir yanım pencere öbür yanımda kapı.
İkisinin arasında
bende ne renk ne de umut kaldı.

Elimde kahve fincanı
gözümde başkasının kocası
kurulmuşuz salona
oturuyoruz hem tembel hem manalı.

İçinde kıskançlık, elinde endişe
bir kaşını kaldırıyor
öbürünü indiriyorsun.

İyi ki de saçını yaptırmışsın sarışın şey seni!
Ayak tırnağın Fransız, ellerin Hint kınası
bir yanın Asya öbür yanın Avrupa yakası.

Ben istesem kocanı
sen "dünyada olmaz" bile diyemeden
çalıp yanlış işlere alıştırıp
evini yıkmaz mıyım sanıyorsun?

Emin Sağlamer

Son Durak

Sakat kalbim çekemez bu yaştan sonra
böyle arsız sevmeleri, sarsıntılı gecesini
yorgun sabahını.
Olduğu yerde kalır
diz çöker oturur beton kaldırıma.

Niyetim yok değil yanlış anlaşılmasın
sonra bir de alınma beğenmedi diye.
Ama hadi sen geç git bu duraktan
durak karar değiştirip
niyetli niyetli lambasını yakıp
otobüsün yolunu beklemeye düşmeden.

Savrul şu köşeden
sarmaşıklar savrulsun.
Sonra ardından bir toz, bir duman,
belki bir kaç çöp tanesi.

Bir de baktın yine herşey aynı
yine aynı sakin Levent caddesi
yine delik deşik yolu, su birikintisi
yine yolda ağır adım emeklisi
sanki o otobüs buradan hiç geçmemis gibi.

Emin Sağlamer

Kızıl Kale

Tepe başı kızıl kale.
Tüy gibi dikilmiş
boktan bir İstanbul tepesine.

Ne öyle pazar akşamı işgale gelir,
ne de kapıdan İstanbul selamına.
Ne şehidi vardır, ne de gazisi.

Gazete okumaz, siyasi konuşmaz
televizyona bakmaz, dergi karıştırmaz
sokakta merhaba demez
yani anlayacağın uyumsuzun biri.

Istiklal, izmihlal, celal, hilal dersen
sıkılır, oflar puflar gider aman sakın ha.

Haline duruşuna baksan
zannedersin bir tarihi var.
Ama gel gör ki
bizimkinin önü sur
arkası tiyatro seti.

Emin Sağlamer

Artık Gerisi Farketmez

Bundan sonrasında ne seni
ne de kendimi isterim ben artık.

Bırak terli elimi ne olacaksa, olsun.

Unut unutacaksan
Kibarlığa, yalana gelemem artık.

Ben vazgeçtim ya
artık gerisi farketmez.

Emin Sağlamer

Kösele

Daha taksiden indiğin anda
gözlerin benim üzerimde
zaten isteksiz yüzün döndü birden
oldu adi kösele.

Konuşmadın yemeğin yarısında.
Annen anlattı halini, dertlerini
gereksiz detayları da caba.

Elinde sigaran; Annen yanında
baban İstanbul'dan hesabına para basmakta.

Ne de kolay garsona dönüp
şık sarap ısmarlamak
yok hiç kayak yapmamışım diye
beni beğenmeyip
bir kaş indirip öbürünü kaldırmak.

Emin Sağlamer

Yıldız Çorbası

Sanki beş dakika önce bakkala gitmişsin gibi
hevesle açtım kapıyı seni görünce.

Kırık bacak, çatlak tahta masa demedim
serdim beyaz işlemeli muşamba örtüleri önüne.

Bir surahi su, tuzu biberi de koydum yanına.
Ecnebi usulü diyet kolasını bile esirgemedim senden.

Istersin diye domates peynir doğradım
kayık tabakları saldım uzak yakın denizlere.

Kepçe kepçe gökyüzünden yıldız çorbası yaptım sana.

Ay dedeyi kovaladım ağaçların arasında,
terli arsız sırtı havlulu düştü kırmızı fileme.

Önce dilimledim sonra yağda kıtır yaptım sana.
Ay dede pek yakıştı leziz çorbama.

İşte önünde gece yarısı yıldız çorbası,
içinde döner durur durur büyük ayısı,
küçük ayısı, dolandırıcısı, şarapçısı.

Domates gemisi, peynir tayfası,
yanında talihsiz yolcusu
hesaplaşıp durdular geçmişle,
senin gibi, benim gibi
Boğaz'dan Haliç'e yol bulmaya çalışan
inatçı kör balıklar gibi.

Emin Sağlamer

Asansörde

Bırakmam mümkün değil seni
memleketim gibi kokarsın geceleri.

Sevmemek elde değil bu elleri
her dokunuşunda içimde bir çığ felaketi.

Kollarında cansız bir kukla gibi kalmışım,
her eklemimde ayrılık beklentileri.

Ter oldu sonra unuttuğum günler,
aniden anlımda damla yüklü kelimeler.

Bir bardak su, sonra bir bardak daha
içimde sürahiler dolusu istekler,
lekelenmiş ipek halılarda senin izlerin.

Yılların yükünü üslenir asabi dalgalar
kumdan kaleler yıkılır dünden bugüne,
içimde yine bir zelzele yedi şiddetinde.

O sabah Levent'de bir evin metal kapısı çalınır,
3 kat perdelerden güneş önce ağırdan süzülür,
sonra yatağa tırmanır, aramıza girer.

Asansörde kalmak gibi seni sevmek.
Önce çıktığım katı unuttum, belki biraz telaş;
Sonra sakinleştim, yere oturdum;
Kafam avuçlarımda, avuçlarım kafamda
beraber sonumuzu düşünürler.

Emin Sağlamer

Horozlu Sevda

Sen geldin ya içim savruldu tarlalara.
Bedenim başak dalgalarına yenik
tenim güneşte nefis bir pestil.

Sen geldin ya şarap oldu her bardak su
hem gecesi hem gündüzü sonsuz
yıldızlar tepemizde İstanbul'u tavaf etti.

Bankaya yatırır gibi yatırdım tüm umutlarımı sana.
Bir iflas daha kaldıramam
ne sigortası, ne dostu bu sefer kurtarır.

Beni hamama atsan
eski bir halı gibi yıkasan
kaynar sularla kese yapsan da
bu arsız istekler yılan gibi kıvrılıp çıkmaz.

Bırak artık annenin tasvip ettiği damat adaylarını da
Bizim sokağın başında düşelim kaldırımlara
Sabah erkenden komşu eş dost uyandıralım
horozsuz İstanbul sabahını salalım kahkahaya.

Emin Sağlamer

Durumlar

Limon gibi sıkıldım
salataya salındım
sızma zeytin yağıyla barıştım
her tabakta tatlıydım.

Adım Emin ama
düşündüm taşındım
hiçbir şeyin cevabını bulamadım.

Halıda hala ayak izlerin
sense elalemin evinde.
Işte durumlar böyle.

Emin Sağlamer

Betonarmeyim

Benim betondan kalbim.
Içim kıpkırmızı ve sarı
şerit şerit filiz filiz
demirdenim.

Çakıl taşı dolmuş karnım
ağzımdan diş değil
taş dökerim.

Topuklarım zemine temel atmış
takıldığım yerde kalır
tutup çeksende direnirim.

Dimdik ve sırık gibi
ne ormana, ovasına
ne de şehrin havasına uyarım.

Soğuk ve gözenekli
hem sert hem de kırılganım.

Islanınca çiçeklenir
sıvamı, boyamı atar
çırılçıplak sokağa atarım kendimi.

Depremde sallanır, çatlar
yüküme sitem tutar
hatta devrilir adam ezerim.

Yani işte aynen öyle
içten dışa, tepeden tırnağa
ben betonarmeyim.

Emin Sağlamer

Bir Çürük Elma,

dalında hala keyifle salınan.

Kurtlu halinden memnun
içi yendikçe
oh hafifledim diye hoplayan.

Güneşin altında kızarıp bozardıkça
keyiften oynaşan.

Salak çocuklar gibi
bir elinde şeker
balkonlardan sarkan.

Yagmurda hindi gibi
bulutlara ağzını açan.

Rüzgarda salıncak
muhabetti yapan.

Ağaç çoktan onu bırakmış olsa da
keyifle hala dalında salınan
bir çürük elma.

Emin Sağlamer

Sınıf 1C

Portakal turuncusu bir arabadan inip
Bir elimde annemin eli, bir elimde defterler
bir cesaret giriyoruz ağır tahta kapılardan
garip kasvetli kokan ilkokuluma.

Taş hollerde bir ileri bir geri gitmeler
koşuşturma, zil çalıyor, gecikiyoruz
sonunda sınıfımı buluyoruz
ve sırama yerleşiyorum.

Içime sanki çiviler ve bozuk paralar atılmıs
ve midem heycandan döndükçe
hepsi birden iç karartıcı sesler çıkarıyor.

Annem elimi bırakıyor
"ben şimdi gitmeliyim diyor"
gözlerimde yaşlar, içimde ayıplar
siramdan onun odadan çıkışını seyrediyorum.

Bir kalabalık ortasında ilk defa tek başıma
hayat boyu sürecek olan
kendimi yabancılara kabul ettirme uğraşına işte böyle
herhangi bir günden farkı olmayan bir sonbahar gününde
Nişantaşı ile Şisli arasında
trafiği hep tıkalı bir cadde üzerinde
bir beton binada başlıyorum.

Emin Sağlamer

Sahipsiz Bavul

Hava alanında sahipsiz bir bavul;
yükünden şişmiş, karesi, köseşi kalmamış,
her fermuarından otuzbeş diş çıkmış.

Sahipsiz ya, ona buna niyetli
arabası evi olan herkese gönlü açık
bekler granit kaplı terminal köşesini.

Sigara dumanında başı ağrılı
adı adresi yazılı cebi yırtılmış
çocuk gibi ön ceplerinden misketler
kurtulup kaçmış.

Polis gözetime alır
sonra röntgen makinasından
bomba makinasından
el aramasından gecer
dağıtılır toplanır.

Sahibi ise yine yolda
Otobüsünde, taksisinde,
hatta başka uçağında.
Bir yanında bavulu
öbür yanında bizimkinin yokluğu.

Emin Sağlamer