Bırakmam mümkün değil seni
memleketim gibi kokarsın geceleri.
Sevmemek elde değil bu elleri
her dokunuşunda içimde bir çığ felaketi.
Kollarında cansız bir kukla gibi kalmışım,
her eklemimde ayrılık beklentileri.
Ter oldu sonra unuttuğum günler,
aniden anlımda damla yüklü kelimeler.
Bir bardak su, sonra bir bardak daha
içimde sürahiler dolusu istekler,
lekelenmiş ipek halılarda senin izlerin.
Yılların yükünü üslenir asabi dalgalar
kumdan kaleler yıkılır dünden bugüne,
içimde yine bir zelzele yedi şiddetinde.
O sabah Levent'de bir evin metal kapısı çalınır,
3 kat perdelerden güneş önce ağırdan süzülür,
sonra yatağa tırmanır, aramıza girer.
Asansörde kalmak gibi seni sevmek.
Önce çıktığım katı unuttum, belki biraz telaş;
Sonra sakinleştim, yere oturdum;
Kafam avuçlarımda, avuçlarım kafamda
beraber sonumuzu düşünürler.
Emin Sağlamer