Bir İstanbul'da Bin Sonbahar

İçim parçalanıyor ayazda
Boğazda dalgalar gibi.

Sonbahar birikiyor dudaklarıma
ağır ve kararlı.

Bir tünele girdim
farlarım, sileceklerim kapalı.

Tekerlekler döne dursun
ben geçmişe dönemiyorum.

Sarmaşık gibi almışsın içimi
senden öncesini hatırlamıyor;

Sensiz bir dünya,
sensiz bir sonbahar düşünemiyorum.

Yapraklar alev aldığında
penceremde o tanıdık rüzgar ıslık çaldığında,
Boğaz yine hırçınlaşıp çocuklaştığında,
kapı başında oturup dönüşünü bekliyorum.
Gelmiyeceğini bile bile.

Emin Sağlamer